صبر نکن... زمان درست هرگز فرا نمیرسد. (ناپلئون هیل)
وقتی وارد دبیرستان میشدم، یک جمله معروف بارها و بارها و سال ها به من گفته شد. خوب درس بخون، همین یکی دو سال هست. بعدش میتونی کلی عشق و حال کنی. یه جمله معروفی بود که میگفتن بهم: یک سال بخور نون تره، یه عمر بخور نون کره!! خیلی هم خوب بود. با اینکه این جمله یکم در نوع خودش من رو یاد مزرعه داری مینداخت، ولی در نوع خودش جمله انگیزشی خوبی محسوب می شد ولی ... نمیدونم چرا پانزده سال گذشته همچنان دارم میخورم نون تره!
این مشکل، فقط مشکل امروز من نیست. شاید بیش از 90 درصد بچه های نسل هزاره این مشکل را تجربه کنند. آنهایی که یک عمر خود را به هدر دادند و مدارک عالیه گرفتند و الان کجا هستند؟ مقصر این ماجرا کیست؟ نمیخواهم دنبال مقصر باشم (دنبال مقصر نیستما ولی یواشکی بدونید مقصر قطعا پدر و مادرها هستند).
آنهایی مقصر هستند که بدون برنامه و هیچ پلنی و هیچ آینده ای یکی را مجبور میکنند هنر بخواند، یکی را مجبور میکنند مهندس شود و دیگری را مجبور میکنند هیچی نشود ! بعد هم رها میکنند و میگویند خودت بودی، خودت گفتی، خودت خواستی و باقی ماجرا. این بماند.
ولی اگر از یک نسل هزاره میشنوید که هنوز امیدوار است نون کره را روزی بخورد، حتما بروید و مهارت یاد بگیرید. مهم نیست در چه سنی و کجا هستید. وقتی به سن بالا رسیدید ( که البته خیلی ها معتقدند سن بالا یعنی شمع های تولد 195 سالگیت رو فوت کنی ولی نظر من چیز دیگری است) دیگر حوصله هیچی را ندارید و کاری نکنید که احساس کنید راهی که آمده اید غلط است. راه، راه شماست و شما باید تصمیم بگیرید. هر آنچه که هست را تصمیم بگیرید و احساسات را فراموش کنید.
یادتون باشه در تصمیم گیری فقط یک دشمن وجود دارد و آن هم:
احساسات است!
#چالش_های_نسل_هزاره امید اشکانی
